Jarenlang ben ik werkzaam geweest bij een industriële bakkerij in Brunssum, een echt familiebedrijf. Werd je ziek, dan moest je dat melden en kreeg je binnen één à twee dagen de ziekencontroleur op bezoek. Had je een griep of verkoudheid en zat je in de woonkamer als de controleur binnenkwam, dan werd je binnen drie dagen weer gezond geschreven. Lag je in bed, dan haalde je misschien het eind van de week, maar uiterlijk de week erna werd je weer op het werk verwacht.
Hoe anders is dat heden ten dage? Allereerst betaalt de werkgever tijdens het eerste ziektejaar 100 procent loon door. Meldt een werknemer zich ziek, dan mag je als werkgever niet vragen wat de ‘aard’ van de ziekte is, laat staan dat er een controleur op bezoek gaat. Ziek zijn is een recht geworden dat omgeven is door een dikke, beschermende laag voor de werknemer in kwestie.
Echter, mijn verhaal krijgt nu een wending, want ik vertel u het verhaal van de poetshulp. Stel: u en uw partner werken allebei fulltime. Op zaterdag haalt u de boodschappen, poetst u de auto, doet u de was, onderhoudt u de tuin en poetst u het huis. Op zaterdag bent u tot 17 uur onder de pannen met deze klusjes. Op enig moment laat het budget het toe om een poetshulp te nemen die u, vier uur per week, vijftien euro per uur betaalt. Weken, maanden gaat het goed en dan meldt de hulp zich ziek. U en uw partner staan er dan weer zelf voor en weer werkt u beiden op zaterdag weer tot 17 uur. Het gaat weken zo door, u weet niet precies wat de hulp mankeert en mag haar dat ook niet vragen. Wat resteert, is ongedane arbeid. Nu wil het toeval dat u de hulp tegenkomt tijdens het boodschappen doen, hetgeen u tot nadenken stemt. Nu wordt het een beetje vervelender, want aan het eind van de zaterdagmiddag, na vanwege alle bezigheden vele zweetdruppels te hebben van uw voorhoofd te hebben verwijderd, zegt uw partner tegen u: ‘schat, je moet de hulp nog 60 euro loon gaan brengen”! En dat week na week. Zeg nou zelf, dan ontstaat toch vanzelf een gevoel van onrechtvaardigheid. Misschien zelfs van verontwaardiging of kwaadheid.
Is het nog te verantwoorden dat de werkgever bij ziekte van een werknemer gedurende het eerste ziektejaar 100 procent loon moet doorbetalen? Of zou je van een werknemer ook een bijdrage mogen vragen bij verzuim? Nog nooit was het ziekteverzuim in Nederland zo hoog als nu en dus is het wachten totdat werkgevers zwaar in verzet gaan komen als het gaat om de aanpak van ziekteverzuim en de daarbij behorende zeer hoge verzuimkosten.
Giel Braun
Voorzitter LWV
