En opnieuw hebben we het over de rol van de werkgever in coronatijd. Wat kan en moet hij of zij nou wel of niet? Mag de werkgever bij ziekmelding van een werknemer vragen naar aard van de ziekte, of niet? Nog steeds is het antwoord: nee.
Toch hebben we een systeem in Nederland waarbij de werkgever de volledige last draagt van een zieke werknemer. ‘Loondoorbetaling bij ziekte’ noemen we dat. Ongeacht of de ziekte in de invloedssfeer van de werkgever ligt of niet. Deze verplichting loopt gedurende twee jaar. In geen enkel Europees land bestaat die verplichting zo lang. Ook niet bij benadering.
Agent
Nu speelt in de coronadiscussie de vraag of werkgevers zelf een QR-scan moeten houden bij de poort. Met andere woorden: de werkgever inzetten als agent. Waarom? Omdat daarmee zogenaamd de veiligheid van werknemers is gediend. Dat lijkt mij stug. Je controleert immers alleen of iemand gevaccineerd of genezen is. Er wordt op deze manier zelfs mogelijk een schijnzekerheid van veiligheid georganiseerd.
Wegsturen
Werkgevers hebben vanaf het eerste moment van de coronacrisis gewerkt met protocollen die werken. Als de werkgever zich nu in de agentenrol laat manoeuvreren gaat het echt fout. Concreet ontstaat dan de situatie dat gezonde ongevaccineerde medewerkers naar huis worden gestuurd. En we komen al arbeidskrachten te kort. Bovendien moet de naar huis gestuurde arbeidskracht volledig worden betaald, terwijl hij niet kan werken (tenzij thuiswerk mogelijk is). Wij zijn geen land dat dan gaat zeggen dat de naar huis gestuurde werknemer op dat moment geen loon ontvangt. Dan zijn we ook geen land waar je de werkgever met dit soort agentenwerk moet opzadelen, lijkt me.
Huub Narinx
Directeur Limburgse Werkgevers Vereniging