Met respect heb ik op Prinsjesdag zitten kijken naar de troonrede van onze koning Willem-Alexander. Ik bevond mij tijdens de troonrede in ons mooie provinciehuis in Maastricht, alwaar we inhoud gaven aan een live-uitzending van L1. Met een aantal vertegenwoordigers uit het bedrijfsleven, de zorgsector, het openbaar bestuur, de sociale woningsector en de culturele sector zouden we de troonrede en de daaropvolgende – zoals gebruikelijk volledig uitgelekte – Miljoenennota becommentariëren.
Onze koning toonde zich ook dit keer een ware Vader des vaderlands. Bezorgd, kritisch maar tegelijk ook hoopgevend sprak hij ‘zijn’ volk toe, waarbij toon en inhoud goed waren afgewogen.
Van mijn kant twee kritische reacties op de Miljoenennota. Allereerst en voor Limburg zeer belangrijk is de heffing van de CO2-taks. Mede gevoed door (groen)linkse partijen en milieu-activistische groeperingen gaat het kabinet overstag, waardoor deze CO2-heffing als het Zwaard van Damocles boven Chemelot hangt. Bedrijven die op Chemelot gevestigd zijn, betalen al de Europese CO2 -taks (ETS). Als ze daarbovenop ook nog een geconfronteerd worden met een extra CO2-heffing in Nederland, dreigen ze de concurrentiepositie te verliezen.
De heffing die het kabinet voor ogen heeft, is van significante omvang en dit maakt het op den duur lastig voor deze bedrijven om in Nederland te kunnen blijven ondernemen. Meerdere verontruste ondernemingsraden hebben al brieven gestuurd aan de Tweede Kamer, omdat ze zich –terecht – grote zorgen maken over hun toekomstige werkgelegenheid.
Vooropgesteld dat ik niet tegen een CO2-heffing ben, is het wel zaak dat we een gelijk speelveld houden in Europa voor alle spelers op deze markt.
Mijn aandacht gaat op de tweede plaats uit naar het Groeifonds van 20 miljard euro. In Limburg zijn we stevig aan het inventariseren welke projecten gefinancierd kunnen worden uit dit zogenoemde Wobke-Wiebes Fonds. Keuzes maken zal nog niet zo gemakkelijk zijn, want de belangen zijn groot. Waar we ook oog voor moeten houden – en dat doet de Limburgse Werkgevers Vereniging mede via VNO-NCW maar ook rechtstreeks via de lobby naar Tweede Kamerleden – is dat dit Groeifonds niet wordt omgeven door oeverloze bureaucratie waardoor het voor de gemiddelde innovatieve MKB-er onbereikbaar wordt. We zullen dus kijken of we MKB-bedrijven in groepsverband kunnen laten aansluiten bij aanvragen, zoals de verdere verduurzaming van Chemelot, de Einstein-telescoop of innovatieve infrastructurele projecten. De inkt van de Miljoenennota is nog niet droog of er is al weer veel lobbywerk te verrichten. Dit houdt ons bezig en ook een beetje van de straat.
Giel Braun
Voorzitter Limburgse Werkgevers Vereniging
