De crises stapelen zich op, maar we staan er niet alleen voor! Ook de overheid niet, samenwerking loont maar vergt wel vertrouwen.
In tijden van crisis moet je elkaar opzoeken en kijken hoe je elkaar kunt versterken. Niet alleen roepen vanaf de zijlijn en de ‘anti-stem’ laten horen. Maar zoek naar de verbindende factor en vooral naar gezamenlijke oplossingen. Daar ligt de sleutel, gezamenlijk. Toch lijkt daar de laatste tijd zowel in Den Haag als in de regio steeds minder sprake van. Het is meer en meer tegen elkaar in plaats van met elkaar. In het stikstofdossier wordt vanuit de overheid eenzijdig een haast onmogelijke opgave neergelegd. Zonder (lijkt het) goed doordacht te zijn. Belangrijker nog, niet écht uitlegbaar naar ondernemers. Want hoe kan het dat de norm in ons land zoveel strenger is dan in omringende landen? Of legt de overheid ons weer zo’n paarse krokodil op? De constructieve dialoog ontbreekt.
Om maar te zwijgen van dossiers zoals de netcongestie en energiearmoede. Ook hier lijkt de realiteitszin compleet uit het oog verloren te zijn. Maken we nog wel de juiste keuzes? En durven we nog wel juist vanuit onze innovatiekracht samen op te trekken? Ondernemers zijn gewend om in oplossingen te denken. Maar dat vergt wel wederzijds vertrouwen. En dat is brozer dan ooit. Laatst sprak ik een ambtenaar over zijn rol in de regionale economische dossiers. Hierbij wees ik hem op het feit dat de Engelse term voor zijn functie ‘civil servant’ was. Oftewel vrij vertaald; ten dienste van de maatschappij en niet andersom. Maar ook dat vergt vertrouwen, in ondernemers, in de overheid en de mensen die het, SAMEN, moeten doen.
Het vraagt in mijn optiek om een nieuwere, meer diepgaandere vorm van samenwerking. Iets waar wij als werkgeversvereniging ook een rol in zouden moeten vervullen. We vertegenwoordigen namelijk een sterke en brede achterban die over voldoende innovatievermogen beschikt. Dus laten we vooral kijken hoe ook wij als werkgevers onze verantwoordelijkheid hierin kunnen nemen en samen met overheden kunnen zoeken naar oplossingen. En bovenal ook met elkaar bespreken wat het nut en de noodzaak is van maatregelen. Want alleen ga je sneller, maar samen kom je verder. Zoals mijn opa altijd zei: Waar het makkelijk gaat, hebben ze ons niet nodig! Dus laten we deze uitdaging SAMEN oppakken!
Ron Coenen
Voorzitter Limburgse Werkgevers Vereniging
