Allereerst felicitaties aan Caroline van der Plas en de hele BoerBurgerBeweging (BBB). De kiezer heeft gesproken. Maar wat heeft de kiezer eigenlijk gezegd? En neemt Den Haag dit ook ter harte? Politici hebben het over ‘de proteststem’. In geval van zo’n alomtegenwoordige proteststem moet je je ook afvragen waarom die er is.
In mijn optiek is dit een duidelijk signaal van de kiezer dat het anders moet. Dat de ingeslagen weg toch niet de oplossing is. Én dat de regio (allang niet meer alleen Limburg, Overijssel en Groningen) Den Haag tot de orde roept. Ik hoop dat dit signaal niet aan dovemans oren is gericht. Want stoïcijns doorgaan op die ingeslagen weg, is vragen om problemen. En feitelijk de kiezer negeren. Want wanneer één partij in ALLE provincies de grootste wordt, kun je niet zeggen dat het slechts een proteststem is. Dan is het een luide oproep!
Maar wat betekent dit? Worden we teruggeworpen in het stikstofdossier? Krijgen we weer een ‘machtsvacuüm’ in de provincie(s)? Gaan we (alweer) vechtend met elkaar over straat? Belangrijk is dat er mensen opstaan die niet weglopen, maar vooruit willen denken. Samen de schouders eronder zetten. Kijk naar het gemeenschappelijke in plaats van naar de verschillen. Zorg dat we ruimte krijgen voor verduurzaming, economische ontwikkeling en wonen. En heb aandacht voor onze sterke (maak)industrie in Limburg.
In gesprek met maakbedrijven in Noord-Limburg bleek deze zorg eens te meer te leven onder ondernemers. Zij vragen zich af: zijn we nog welkom in Nederland? Kunnen we nog wel ondernemen? En help mee met het opleiden van de juiste arbeidskrachten. Oftewel een dringende oproep aan de provincie en aan de landelijke politiek om de oogkleppen af te zetten en samen de schouders eronder te zetten.
Ron Coenen
Voorzitter Limburgse Werkgevers Vereniging
