Sinds dit voorjaar wordt alle nieuws beheerst door corona. Discussies over testen, mondkapjes, 1,5 meter, het houdt niet op. Alle kranten en alle zenders staan er vol mee. En tegelijkertijd zijn we dermate verzadigd door het thema dat we er eigenlijk niets meer over willen horen. We willen het liefst weer terug naar ‘normaal’. We vinden dat we in korte tijd best wel veel aanpassingen hebben gedaan, dat we ons stevig ingehouden hebben met bijvoorbeeld sociale activiteiten. En, zo vinden wij, we hebben dat prima gedaan. We werden beloond met teruglopende besmettingscijfers en met dalende bezette ic-bedden door coronapatiënten.
En dan gebeurt het: we zijn er wel een beetje klaar mee. De karretjes bij de supermarkt worden niet meer ontsmet. De familiefeestjes en tuinfeestjes starten weer op want we hebben het er mee gehad, we zijn collectief coronamoe…..En daar zit de grootste uitdaging! Nu moeten we, ondanks deze coronamoeheid, doorzetten. Nu worden kampioenen gecreëerd; opstaan als je valt. Op de laatste col wordt het verschil gemaakt. Het gaat om mentaliteit en karakter.
Overheden investeer in plaats van toe te kijken en te accepteren dat het nog allemaal wel doorloopt ondanks corona. Ja, het aantal bedrijven dat zich meldt voor het tweede pakket is kleiner dan bij de eerste tranche. Toch zal een derde pakket nodig zijn, maar minstens zo belangrijk zijn de investeringen. De orderportefeuilles moeten weer vol. Voor moeheid is geen plek. In deze tijd gaat de oude spreuk weer op: als je denkt dat je er bent, ben je er geweest!
Veel kracht en dadendrang gewenst. Doorpakken, net nu!
Huub Narinx
Directeur Limburgse Werkgevers Vereniging
